Hoe is de Ademboom ontstaan?
Ruim 12 jaar geleden had ik het idee dat ik mijn leven aardig op orde had: een relatie, eigen huis, goeie baan, sociale contacten en leuke activiteiten. Ik was tevreden, al voelde ik het diep van binnen ook wel rammelen. Ik wist dat ik eigenlijk niet écht happy was in mijn werk als wetenschappelijk onderzoeker, en ik voelde me op veel fronten vaak kwetsbaar en moe. Tijd om echt stil te staan bij mezelf nam ik echter niet. Af en toe liet mijn lijf even flink van zich horen, zoals toen ik uit het niets een hyperventilatieaanval kreeg. Nou ja uit het niets; uiteraard gingen daar best wat signalen aan vooraf, maar die had ik allemaal genegeerd. Met behulp van een goede therapeut was ik gelukkig vrij snel van mijn klachten af.
De komst van twee kinderen en een aankomende reorganisatie op mijn werk schudde de boel echt op. Steeds meer durfde ik voorzichtig naar binnen te kijken en aan mezelf toe te geven dat het allemaal helemaal niet zo lekker liep als mijn hoofd me wilde doen geloven. Ik ging de noodzaak voelen om andere keuzes te maken, en vooral: keuzes die bij mij passen. Maar hoe, en wat? Doodeng vond ik het, en bij elke mening van mijn omgeving over hoe zonde het was van alle tijd en energie die ik in al mijn opleidingen en werk had gestoken, en financieel ook niet handig, liet ik me weer wat treetjes terug zetten. Maar, ik was inmiddels op een punt dat ik wist dat er iets moest gebeuren.
Ik zette mijn tanden in het afronden van mijn promotietraject, zei de onderzoekswereld vaarwel en nam de ruimte om op allerlei andere manieren te onderzoeken wie ik was en wat ik wilde. Ik volgde coaching, ging op retraite en las alles wat los en vast zat over hooggevoeligheid en persoonlijke ontwikkeling. Ik besloot de opleiding tot Jong Talentencoach te volgen en voor mezelf te beginnen. Mensen coachen om ook een pad te gaan volgen dat bij hen past. Na jarenlang een ‘wandelend hoofd’ geweest te zijn, leerde ik mijn hoofd te verbinden met mijn hart. Ook leerde ik beter luisteren naar signalen van mijn lijf en voelde dat ik daar meer mee wilde.
Zo begon ik aan een driejarige opleiding tot adem- en ontspanningstherapeut methode van Dixhoorn; de therapie waar ik jaren daarvoor zelf ook profijt van had gehad. In deze opleiding ervoer ik hoe het is om op eenvoudige wijze mijn lijf en hoofd écht tot rust te brengen. Vanuit die ontspannen toestand kan ik veel gemakkelijker mijn hoofd, lichaam, hart en ziel met elkaar verbinden en vervolgens keuzes maken die bij me passen. Ik voel me ‘gewoon mezelf’ en ik word elke dag blij dat ik vanuit de Ademboom anderen hiermee ook op weg mag helpen.
Als gecertificeerd adem- en ontspanningstherapeut ben ik lid van de Adem- en Ontspanningstherapie Stichting (AOS) en de Van Dixhoorn Vereniging (VDV).
Hoe kijk ik aan tegen ontspannen?
Ik houd niet van beloftes over nooit meer stress en altijd ontspannen zijn; een stressvrij leven bestaat niet. Heb ik ook niet😉 Maar als er iets is wat ik de afgelopen jaren geleerd heb, is dat terug naar de basis vaak de beste eerste stap is. En de basis, die zit in je lijf! We bedenken vaak hoe we meer rust kunnen nemen, hoe we onze doelen kunnen verwezenlijken en hoe we beter voor onszelf kunnen zorgen. Of we zijn bezig met existentiële vragen als ‘Wat is mijn plek op aarde, wat is mijn missie?’ Dat alles vanuit ons hoofd. We vergeten dan dat de eerste stap zit in het herstellen of versterken van de verbinding met ons lichaam. Kom tot rust en leer luisteren naar het fluisteren van je lichaam. De rest volgt dan zoveel gemakkelijker!
Wat moet je nog over mij weten?
Ik kan nog steeds enthousiast worden van een goed wetenschappelijk artikel (maar wel alleen over een onderwerp wat me echt interesseert😊). Niet voor niets heb ik ervoor gekozen om me te scholen in een adem- en ontspanningsmethode die evidence based is. Tegelijkertijd geef ik mijn gevoelskant veel ruimte en heb ik leren vertrouwen op mijn intuïtie, ook in de behandelingen die ik geef.
Geduld brengt me vaak ver (mijn promotietraject duurde uiteindelijk acht jaar) maar tegelijkertijd houd ik van actie en aanpakken en kan ik ongeduldig zijn als ik weet welke kant ik op wil. Dit zijn ook mijn Rotterdamse roots, die ik nog altijd koester. ‘Niet lullen maar poetsen’. Ik ga dus graag praktisch aan de slag met cliënten maar neem daarbij de tijd om stil te staan.
Samen aan de slag?
Wil je met mij aan de slag om te onderzoeken hoe adem- en ontspanningstherapie ook jou kan helpen? Of heb je een vraag of iets anders wat je met me wilt bespreken? Neem contact op via onderstaande button en je hoort snel van me.